Zo’n bewijs is er wel of niet en dat kost geen uren om dat uit te zoeken. Ik had ingeschat dat ik bij verlies hooguit €1.000,- aan proceskosten kwijt zou zijn.
‘Je denkt nog steeds dat je gaat winnen hè?’ zei mijn gemachtigde toen hij weken later telefonisch een bericht van de advocaat van ANP doorgaf.
Eerlijk gezegd denk ik dat helemaal niet, ik vrees een achterkamertjesvonnis. Publiciteit kan dat voorkomen, dus het petitie-nieuwsbericht is dit keer geheel gewijd aan het opmerkelijke verloop.

De deurwaarder
De eerste deurwaarder die ik benaderde, zaak aangemeld per mail en paar uur later erachteraan gebeld, weigerde de zaak. Na nog 5 belletjes vond ik pas een deurwaarder.
Hollandse Hoogte B.V. bleek uitgeschreven in het handelsregister. Omdat Hollandse Hoogte al voor mijn rechtszaak was samengegaan met ANP gaf ik telefonisch door dat ANP B.V. gedaagd moest worden. Of ik dat per mail wilde bevestigen zei de deurwaarder. Met de wetenschap van nu had ik de deurwaarder uit moeten laten zoeken wie de rechtsopvolger is van Hollandse Hoogte B.V..
Ik had de deurwaarder opdracht gegeven de zaak aan te brengen bij de rechtbank. Omdat mijn gemachtigde aangaf nog steeds geen factuur voor het griffierecht te hebben ontvangen belde ik naar de rechtbank en kwam ik er zo nog net op tijd achter dat het aanbrengen niet gebeurd was.

De advocaat
Vooropgesteld. Voor het eerst in mijn ‘carrière’ dat ik een fatsoenlijke advocaat tref. Wellicht omdat hij in iets anders gespecialiseerd is dan Intellectueel Eigendom ;-).
De advocaat gaf aan dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd en stelde een ‘verzoeningsgesprek’ voor. Ik heb de advocaat vriendelijk bedankt voor de uitnodiging.
Vervolgens gaf de advocaat aan dat ANP zich zal verzetten tegen wijziging van de rechtspersoon en dat ANP inzet op een volledige proceskostenveroordeling. Of ik de procedure niet beter kon intrekken? Dit keer antwoordde ik kort, NEE.

Het verweer van ANP
Als eerste verweer uiteraard dat de verkeerde rechtspersoon is gedaagd. Dat is een onverwachts kadootje. Er blijkt een hele kerstboom te zijn opgetuigd, zoals mijn gemachtigde het prachtig verwoordde. Door Bas van Beek, mijn inziens het brein van de fototrollerij bij ANP. Hopelijk is dat voor de rechter voldoende reden om mijn verzoek de rechtspersoon te wijzigen te honoreren.
Als tweede verweer dat ik te laat ben met herroepen. Daarna het inhoudelijke verweer.
De eis van een volledige proceskostenveroordeling heeft ANP laten vervallen. Een hele geruststelling dat het me geen godsvermogen gaat kosten als de rechter de zaak niet-ontvankelijk verklaart omdat ik de verkeerde rechtspersoon heb gedaagd.

De rechtbank
Ik had mijn repliek (= de reactie op de verweren) al bijna klaar toen er bericht kwam dat de kantonrechter de zaak wil bespreken in een zitting. In deze fase van de procedure is dat ongebruikelijk en ik verzuchtte tegen mijn gemachtigde: “Tentakels ANP zijn lang”. Hij appte terug: “Die van jou zijn plakkerig haha”.
Met een zitting lopen de proceskosten stevig op en het lijkt me zinloos om het geschil inhoudelijk te bespreken als er nog niet geoordeeld is over de twee niet-inhoudelijke verweren van ANP. We hebben een verzoek ingediend om daar eerst uitspraak over te doen. Mocht de rechtbank dat verzoek niet honoreren neem ik het zekere voor het onzekere. Dan trek ik de zaak in en daag de juiste rechtspersoon.

Privatieve lastgevingsovereenkomst
Er kwam nog een onverwachts kadootje voorbij: Een uitspraak met een andere fototrol. De rechter legt helder uit dat als je een recht niet bezit dat je dat recht alleen op eigen naam uit kunt oefenen met een privatieve lastgevingsovereenkomst, art. 7:423 BW. Vertaald naar fotoclaims betekent dat: Een rechthebbende fotograaf moet opdracht gegeven hebben aan de fototrol om te procederen en tegelijkertijd zijn recht op schadevergoeding opgeven. No way dat een fotograaf dat doet.

Ik weet al langere tijd dat als de rechten nog bij de fotograaf liggen dat een fototrol mede namens de fotograaf schadevergoeding moet vorderen. Het overgrote deel van de onredelijke fotoclaims dat ik onder ogen krijg zijn ermee af te wimpelen. In mijn verweren kan ik dat vanaf nu onderbouwen met het wetboek én jurisprudentie.

Van foto’s van ANP weet je niet of ANP ze bezit of beheert. ANP koopt foto’s aan, ANP had in het verleden fotografen in dienst waardoor ANP automatisch de rechten verwierf en freelancers kunnen de rechten overdragen.
Een rechter weet ook niet of een eiser de rechten bezit. En als je het als gedaagde niet betwist komt het als feit vast te staan. Breng je het wel ter sprake en de eiser blijkt de rechten slechts te beheren, dan win je als het goed is. Maar daarvoor moet je dus een dure jurist inschakelen of zelf juridisch onderlegd zijn. Dat maakt een rechtvaardig vonnis onhaalbaar voor de leek. Zo heeft de van ANP winnende gedaagde meer dan €7.000 uitgegeven aan een advocaat en slechts €150,- vergoed gekregen.

In dit kader: Copytrack heeft blijkbaar een nieuwe client, Yay Images, en heeft massaal sommaties verstuurd. Yay Images is een agency waar fotografen hun rechten behouden. De blafmails van Copytrack namens Yay Images kun je dus gerust negeren.

Wordt vervolgd
Ik heb in ieder geval veel zin in een zitting. Ik hoop dat er te zijner tijd wat mensen mee willen zodat ik niet zoals bijna 6 jaar geleden in mijn eentje tegenover 3 gemachtigden van ANP en een geïrriteerde rechter sta. Herstel, bijna in mijn eentje. Mijn man was destijds mee maar die probeerde me over te halen toch maar te schikken omdat hij meende dat de rechter de wet volgde...

Overig nieuws

• Een rechtszaak uit 2018 met 3 foto's van Castell d’Emporda te Spanje, het hotel van Albert, kandidaat in B&B Vol Liefde 2024.
  
• Er is een Wikipediapagina aangemaakt over Visual Rights Group. Hulde aan de vele vrijwilligers van Wikipedia.
  
• Schadeclaim dreigt Studentenkrant uit 1984 te nekken. Gelukkig trok ANP haar claim in. Ik zie dat in soortgelijke gevallen zelden gebeuren, zo zie je maar dat publiciteit werkt.
  

Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online! Of steun mijn werk met een financiële bijdrage.

Groet! De petitionaris

Diefstal
Durk Bosma ontving een onredelijke fotoclaim van Roel Dijkstra en ging de discussie aan met Dijkstra’s advocaat Kitty van Boven. Dijkstra noemde Bosma voor iedereen zichtbaar een winkeldief. Daarop heeft Bosma zijn ervaring uitgeschreven, voor iedereen zichtbaar op LinkedIn.
Het frame van diefstal is totaal ongepast voor het hergebruiken van een openbaar op internet gepubliceerde foto. Je ontvreemdt namelijk niets: De rechthebbende behoudt het intellectueel eigendom en de bronfoto blijft gewoon staan op zijn plek. Daarbij is er zelden opzet in het spel, een vereiste in het strafrecht.
Gehaaide juristen gebruiken het frame van diefstal om de heksenjacht op stockfoto’s een nobel tintje te geven. Dan lijkt de fotograaf slachtoffer. En het zure is dat die fotograaf wel degelijk slachtoffer is, slachtoffer van de grote persagentschappen die uit eigen naam schade vorderen!

Portretrecht
Een stichting weigerde een onredelijke fotoclaim van Roel Dijkstra over een door de geportretteerde verstrekte foto te betalen en had met inschakeling van een aardige -lees te betalen- advocaat de rechtszaak in eerste aanleg gewonnen. Dijkstra heeft hoger beroep aangetekend en de stichting heeft, zonder dat zij daarvoor eigenlijk de financiële middelen had, de advocaat ingeschakeld die het hoger beroep van een soortgelijk geschil won. Ik vrees dat de stichting failliet gaat als ze verliezen. In dat geval heeft ook Dijkstra pech, van een kale kip valt niet te plukken.
Ik zag maar liefst vier geschillen van Roel Dijkstra over in opdracht gemaakte portretfoto’s. Mijn inziens overtreedt Dijkstra zelf de wet door deze foto’s zonder toestemming van de geportretteerden op te nemen in zijn beeldbank en deze foto’s te exploiteren. Een portretfoto is namelijk een persoonsgegeven en valt onder de AVG. Mijn inziens kan Dijkstra dus überhaupt geen licentie-inkomsten zijn misgelopen.
Ik roep alle geportretteerden die in de beeldbank van Dijkstra staan op een verwijderingsverzoek in te dienen. Voorbeeldbrief.

Misleiding
Ik heb ANP gedagvaard. De uitspraak van destijds is mijn inziens op een leugen gebaseerd en ik wil het vonnis laten herroepen wegens bedrog. Mocht ik verliezen start ik een crowdfunding op. Kan ik wederom laten zien dat er geen rechtsbescherming is en dat rechters de afpersingspraktijken van gehaaide juristen en fototrollen faciliteren.
Een desinfecterend zonnetje helpt om een achterkamertjesvonnis te voorkomen. Alle publiciteit is welkom, zie mijn post op LinkedIn.

Analoge tijdperk
Steeds vaker merk ik dat de auteurswet verouderd is en daardoor tekortschiet. De wet gaat uit van openbaar maken en fysiek verveelvoudigen en daardoor verzand je in eindeloze discussies of een publicatie op internet een mededeling is aan het publiek.
Bij deze recent gepubliceerde uitspraak is mijn inziens van belang of met de automatische feed een nieuw publiek wordt bereikt. De rechter is voornemens om te oordelen dat dat niet het geval is met de foto’s die ingeladen worden van de bronserver, en wél met de foto’s die gekopieerd zijn naar de eigen server. Een discutabel oordeel daar bezoekers niet kunnen zien van welke server de foto’s afkomstig zijn.
Ik had naar aanleiding van deze uitspraak een openbare discussie verwacht of er een nieuw publiek wordt bereikt met een nieuwsfeed. Het blijft echter bij vaag geblabla over embedden en dat een nieuwsfeed niet onder de exceptie van citaat en nieuws valt.
Hoogste tijd voor een update van de auteurswet!

Overig nieuws
1. Art. 19 en 20 Aw zijn in het digitale tijdperk niet meer nodig.
2. Stichting de Thuiskopie kan opgeheven worden, er wordt nauwelijks nog gekopieerd vanuit legale bron voor privégebruik.
3. Deel 6 van mijn Kafkaëske ervaringen met de overheid gaat over de Raad voor Rechtsbijstand.
4. De petitionaris heeft haar diploma Mediarecht binnen.
5. Ondanks eerdere fouten waar de claims zijn ingetrokken blijft ANP de fout ingaan met publieke foto’s.

Strijd mee tegen de fototrollen
Promoot de petitie, deel je ervaringen met fototrollen online en laat portretfoto’s verwijderen uit beeldbanken met deze voorbeeldbrief

Groet! De petitionaris

Op eigen naam schade vorderen
Ik zie steeds meer blafbrieven namens grote partijen als ANP, Reuters, AFP en Alamy. Partijen die op eigen naam schade vorderen en waar de fotograaf zelf vermoedelijk geen cent van ziet.
Nieuw voor mij was dat Copytrack namens DPG Media meer dan duizend brieven in één week verstuurt. Vermoedelijk blijven de ‘boetes’ van DPG Media onder de € 500,- en die worden niet aan mij voorgelegd, vandaar dat ik het niet wist.
DPG Media krijgt weliswaar een vrijwel onbeperkte licentie van de fotograaf, maar fotografen behouden hun auteursrecht en dragen het niet over.

Helaas vragen gedupeerden zelden naar bewijs dat eisers gerechtigd zijn om op eigen naam schade te vorderen en moet ik de eerste kantonrechter nog tegenkomen die geen genoegen neemt met een bewijsaanbod. Een bewijsaanbod dat tegenwoordig bijna standaard is terwijl de wet voorschrijft dat alle bewijsmiddelen bij dagvaarding moeten worden overlegd, de substantiëringsplicht, art. 111.3 Rv.
Vraag je wél naar bewijs, dan win je.

Verwijtbaarheid
De term diefstal voor een onopzettelijke inbreuk is ongepast. Diefstal is een misdrijf, daar doe je aangifte van en dat valt onder strafrecht. Fototrollen willen geen straf maar schadevergoedingen. Ze beschuldigen je van een onrechtmatige handeling. Dat is geen misdrijf, je dient enkel schade te vergoeden en het valt onder civielrecht.
Een inbreuk moet verwijtbaar zijn om voor schadevergoeding in aanmerking te komen. Cruciale vraag is of jij wist, of redelijkerwijs had kunnen weten dat je rechten schond. Voor foto’s die automatisch verschijnen via een feed of een link die je deelt is de uitgever aansprakelijk. Voor foto’s die een ander plaatst de ander. En bij foto’s die anoniem zijn uitgegeven kun je mijn inziens niet verwachten dat je voor niet-commercieel gebruik uitgebreid onderzoek doet naar de rechthebbende.
Bij deze recente zaak zou ik zelf ingezet hebben op verwijtbaarheid.

Naamsvermelding
Alleen de fotograaf zelf heeft recht op naamsvermelding en op schadevergoeding voor het ontbreken van naamsvermelding. Het is een persoonlijkheidsrecht dat niet overgedragen kan worden. Een werkgever, een uitgever, opdrachtgever of rechtenbeheerder heeft geen recht op naamsvermelding, noch op schadevergoeding voor het ontbreken ervan. Daar is duidelijke jurisprudentie over.
Zo heeft Roel Dijkstra geen recht op schadevergoeding wegens ontbreken naamsvermelding bij de beroemde foto’s van Bokito.
Het recht op naamsvermelding vervalt zodra de foto met toestemming van de fotograaf zonder naamsvermelding is uitgegeven. Een aantal partijen geven bewust foto's anoniem uit om vervolgens blafbrieven te versturen.

Onderbouwing schade
De wet gaat uit van daadwerkelijke schade. Schadevergoedingen zijn zelden deugdelijk onderbouwd en rechters gaan ondanks gemotiveerde betwisting vaak mee in de opgeklopte bedragen. Fototrollen gebruiken dat om hoge bedragen af te dwingen.
Helaas vragen gedaagden zelden naar bewijs van het tarief dat ten tijde van de inbreuk gold. Rechter schat dan het tarief of sluit aan bij de tarieven van Stichting Beeld Anoniem of bij tarieven uit eerdere jurisprudentie.
Het door professionals vaak gegeven advies, betaal het normale tarief met een kleine opslag, raad ik ten zeerste af. Je verhoogt mijn inziens de kans dat ze je voor de rechter slepen. Je betwist immers niet dat zij gerechtigd zijn èn erkent verwijtbaar gehandeld te hebben.

Fotograaf zonder blafjurist
Het gevolg van de toenemende hoeveelheid blafbrieven voor partijen die de rechten niet hebben is dat het voor de fotograaf met een serieuze claim steeds lastiger wordt om zelf zijn rechten te handhaven.
Waardeer het als de fotograaf zelf contact opneemt en probeer het zonder tussenkomst van een jurist op te lossen. Voor beide kanten lopen de kosten anders snel op.
Mijn advies als de fotograaf je zelf benaderd is zonder enige discussie een billijke schadevergoeding over te maken. Voor een particulier, kleine stichting of sportvereniging €25 tot €50,-. Voor commercieel gebruik €100 tot €250,-.

Nieuwe afleveringen Kafka
Tot slot, de serie artikelen op LinkedIn over mijn ervaringen met de overheid is aangevuld met deel 4 over Rechtbanken en deel 5 over de Nationale Ombudsman.

Nog een lange weg te gaan. Promoot de petitie en deel je ervaringen met fototrollen online.

Groet!
De petitionaris