Door alles weer eens door te nemen zag ik pas hoe klein het wereldje is. Mijn inziens zijn er 5 hoofdrolspelers, de naam verwijst door naar uitspraken op Fotoclaim.nl:

Mr. K.M. van Boven van advocatenkantoor I-EE, schreef samen met haar cliënt Roel Dijkstra de brief naar de rechterlijke macht die de aanleiding was voor deze petitie.

Mr. C.W. Meindersma van Charlotte’s Law & Fine Prints B.V., partijen verwijzen naar haar schrijfsels in plaats van naar de Auteurswet.

Mr. G. J. Heevel van mijn rechtszaak waardoor ik als buitenstaander in deze beerput viel.

Mr. E.A.W. Schippers van de uitspraak waardoor erfgoedinstellingen massaal foto's offline hebben gehaald.

Mr. F.C. Burgers waardoor ik begreep dat rechters kunnen doen en laten wat ze willen. Zij was de aanleiding om een klacht bij de Europese Commissie te deponeren, zie voorgaand nieuwsbericht.

Tot slot, de beerput wordt groter en groter. Ik hobbel van incident naar incident en kan gedupeerden nergens naar verwijzen. Als er iemand is die het stokje van mij over wilt nemen, meld je!

Groet! De petitionaris

Het OM wimpelt ze af met dat ze niet ingaan op individuele gevallen en “als u het niet eens bent met de vordering kunt u het aan de rechter voorleggen”. De Nationale Ombudsman geeft aan dat ze niet bevoegd is er een oordeel over te vellen. De rechtbank zegt dat de enige optie om een vonnis te herroepen hoger beroep is en verwijst door naar de advocatenorde terwijl ik aangaf daar al geweest te zijn. Mijn klacht bij de mededingingsautoriteit over prijsafspraken met de tarievenlijst van Stichting Foto Anoniem is afgewimpeld met "geen objectief, direct, persoonlijk en actueel belang”.
Rechters zijn onschendbaar. Je kunt nergens over ze klagen. De Europese Commissie meent van wel ondanks dat de ondernomen pogingen zijn vermeld. De Europese Commissie meent ook dat je klachten aan de beklaagde zelf kunt voorleggen.

Ik weet werkelijk niet in wat voor Kafkaiaanse toestanden ik beland ben.

Gelukkig ook goed nieuws. Onderzoeksjournalist Peter Olsthoorn is naar aanleiding van het Belga-vonnis bij de zuiderburen in de praktijken van het ingeschakelde juristenkantoor gedoken en heeft er een uitgebreid stuk over gepubliceerd.
Alsof ik witgewassen ben... Tot op heden werd ik vaak niet serieus genomen, genegeerd of als melaatse behandeld. Geframed als boze betweter en wappie. Wat dat betreft was het prettig geweest voor mijn geloofwaardigheid als in oktober 2020 mijn naam vermeld was in het AMI-artikel over Auteursrechttrollen.
Ander fijn gevolg van het artikel op Netkwesties is dat mensen die een onredelijke fotoclaim ontvangen het herkennen, bevestigd worden in hun gevoel dat het niet klopt en er ook over durven te publiceren.

Overig nieuws
Er is vonnis gewezen in de zaak waar een dwangsom van €100.000/dag werd geëist om een schadevorderingsprocedure in België te staken. Wordt vervolgd.
Bedrijf dat een claim van €200.000 ontving is gedagvaard. Bedrag is opgelopen tot €275.000. Eiser lijkt enkel de distributierechten te hebben. Wordt vervolgd.
Weer twee nieuwe dappere dodo’s proberen goede jurisprudentie uit te lokken. Bij de ene zaak lijkt eiser enkel de distributierechten te hebben, bij de andere zaak verspreidt de fotograaf zijn eigen foto’s met een CC-licentie onder een pseudoniem. Wordt vervolgd.

De onderbouwing van de klacht vind je in de nieuwsbrief Jurisprudentie over stockfoto's. De complete klacht is bij de petitionaris op te vragen.

Overig nieuws:
- De werkwijze van Visual Rights Group, voorheen Permission Machine, lijkt weinig veranderd na de naamswijziging. De schadeclaims zijn anders opgebouwd, totaalbedrag is nog even onredelijk en nog steeds geen zorgvuldige controle of er überhaupt wel rechten geschonden worden.
- Komende maandag 18 juli om 11:00 uur is er een opmerkelijk kort geding bij de rechtbank in Breda. Een vermeend inbreukmaker eist stopzetting van de schadevorderingsprocedure op straffe van €100.000/dag.
- De petitionaris zag de grootste schadeclaim in haar "carrière" als goedbedoelende particulier, meer dan €200.000.